Zoals de Engelsen zouden zeggen: “Well that was bizar”. Een bruiloft in Vegas is een onvergetelijke maar ook surrealistische ervaring.
Allereerst moet je een vergunning hebben om te mogen trouwen. Deze kan je kopen bij de “wedding licence bureau”. Na een aantal formulieren te hebben ingevuld en dat je hebt gezworen dat je niet reeds getrouwd bent, en uiteraard je creditcard door een gleuf te hebben getrokken, krijg je een papiertje waarop staat dat je mag trouwen. Op onze vraag of je ook een getuige nodig had, was het droge antwoord: je ingehuurde fotograaf is toch gewoon getuige J.
Daarna is het zaak om een wedding chapel uit te zoeken en daar zijn er heeeeeeeel veel van. Van kleine kerkjes tot “drive-thru’s” van zeer kitsch tot een sobere bunker op een industrieterrein. Uiteraard als je in Las Vegas trouwt ga je naar de wedding chapel met de grootste Elvis voor de deur. De keuze is mede daardoor gevallen op de wereldberoemde en uiterst kitscherige “A little white wedding chapel” waar menig celeb in benevelde staat is getrouwd.
Na een menu kaart voor geschoteld te krijgen met trouwopties in Las Vegas (en ja echt alles kan) , valt de keuze op een traditionele wedding (ceremonie, fotograaf en limo) met eigen getuigen.
Overdag vieren we de heugelijke gebeurtenis met onze vrienden/getuigen Mark en Anne en omdat de wereld zo klein is zijn er toevallig nog twee vrienden (Sonja en Janot) in Las Vegas. We eten uitgebreid met zijn zessen in een frans restaurant op de Eiffeltoren met uitzicht op de Bellagio fonteinen.
De avond begint met champagne en een film van onze familie en vrienden. Bedankt voor de lieve berichten en hilarische beelden. Dan gaat de telefoon dat de limousine voor de deur staat om ons te vervoeren naar de trouwlocatie.
Aangekomen bij de kapel ontmoeten we de trouwambtenaar die de trouwplechtigheid voltrekt. Hij vraagt vanuit welk geloof we zijn, of we voor het altaar willen trouwen, of we over de loper willen lopen, of we zelf nog wat willen zeggen etc. Nadat alle formaliteiten uit de weg zijn moeten we even wachten want er is nog een ceremonie aan de gang. Camiel maakt even van de gelegenheid gebruik om een oude verslaving tegen stress weer op te pakken (roken 🙂).
De ceremonie begint: de muziek speelt, er wordt gevraagd of echt van elkaar houden en “in sickness and in health” voor elkaar zullen zorgen. Gelukkig zeggen we hier allebei Ja, I Do op. En nadat we onze eigen geloften hebben afgelegd worden we tot husband en wife verklaart en verlaten we als Mr. en Mrs. Hoek de trouwkapel.
De avond eindigt met zijn vieren in de bar met gin tonics en bier waarna we de volgende ochtend met een kater, maar als man en vrouw, wakker worden.