Quilotoa Loop

Stel je voor: een vulkaankrater met een perfecte kratermond van een kilometer doorsnee met daarin een azuurblauw meer.

Dit is het begin van ons avontuur tijdens de driedaagse wandeltocht over de Quilotoa-loop.

De dag begint met een bus zoeken in Latacunga – we waren gewaarschuwd dat het druk kon zijn – maar we dachten dat is vast alleen in het hoogseizoen. Aangekomen op het busstation was volgens de zeer onvriendelijke buskaartjes-verkoop-madam de volgende mogelijkheid pas om 12:00 uur en het is nu 8:00 uur. Dat laten we ons natuurlijk niet gebeuren, dus toch tegen beter weten in naar de op het punt van vertrekken staande bus en daar in ons beste Spaans gevraagd of we nog meekonden. En wat blijkt in Ecuador is er altijd plaats voor nog twee mensen (of kippen, of geiten of eigenlijk alles). We kregen de stoeltjes voorin de bus waar normaal gesproken de bijrijder zit. Meteen weten we waarom er nooit een passagier voorin zit (doodsangsten uitgestaan: buschauffeurs in Ecuador kunnen nog wat leren aan Max Verstappen als het gaat om roekeloos rijden).

Aangekomen in Quilotoa werden we er langs de weg uitgezet met de instructie “caminar afuerda”; oké wij lopen naar verderop. En daar dat prachtige meer in de perfecte vulkaan op 3900 meter hoogte.

De hoogte is het eerste wat je voelt: naar beneden lopen is erg relaxed, naar boven lopen is alsof je hart uit je ribbenkast bonst.

Na een paar uur komen we aan in Chigchilan waar we slapen in Hostel Cloud Forest. Na een heerlijke nacht een stevig ontbijt en een lunchpakket voor de dag vertrekken we naar Isinlivi, een hike van ongeveer 4-6 uur (Camiel : “dat moeten we in 3 kunnen 🙂” ) in een fabelachtige omgeving met een heerlijke hike bergafwaarts over mooie paden en boomstammen om de rivier over te steken. De eerste 2 uur gaan zeer voorspoedig , totdat de weg omhoog loopt.

Na ongeveer 1 uur de berg op ploeteren komen we bij een boerderij waar een zeer agressieve hond ons tegemoet blaft en 1 minuut later zijn het plots 3 honden. Nu weten we opeens waarom iedereen ons aanraadt om een stok en stenen mee te nemen als je gaat hiken in Ecuador. Driehonderd meter rennen grommen en blaffen ze ons achterna en opeens staan ze stil, blijkbaar zijn we van hun erf af. Met de schrik nog in onze benen gaan we verder de berg op en hebben we een stok meegenomen als voorzorg voor mogelijk de volgende roedel.

Nog een uur later omhoog klimmen arriveren we in Llullullama hostel waar we een prachtige cabana hebben geboekt met uitzicht over de bergen en een spa met een heerlijk bubbelbad.

Na een avondje cocktails en biertjes en verhalen uitwisselen met andere reizigers en een heerlijk avondmaal begint de volgende dag.

In 4 uur hiken we naar Sigchos waar we weer door dalen en bergen de weg proberen te vinden. Veel honden onderweg , maar geen stok of steen hoeven te gebruiken. Daarna de bus terug naar Latacunga.

In Latacunga begint over 2 dagen het Mama Negra Fesival dit gaan we helaas missen maar is het best te omschrijven als Sinterklaas die zich als blanke man verkleedt als grote negerin. Daarover geen onvertogen woord over in de krant.

En nu via Guayaquil op naar de Galapagos eilanden, waarover de volgende keer meer!

Quilotoa loop