Op het vliegveld van Tokyo is het geweldig om Anne weer te zien, die met ons meereist door Japan.
In Tokyo steken we over op de Shibuya Crossing richting het Kawaii Monster Cafe, een psychedelische trip van Alice in Wonderland: welkom in Tokyo! Alsof dat niet genoeg is gaan we ook naar de Robotshow: het is alsof deze show is bedacht door een 10-jarige jongen alle gave dingen in een show heeft gestopt. Monsters, robots, meisjes, trommels, schreeuwende gitaren of reuzepythons: you name, it is in the show.
We reizen door naar Mount Fuji waar we aankomen met bewolking. De volgende ochtend bij het ontbijt laat de grootste berg van Japan zich gelukkig zien. Met de kabelbaan gaan we naar een goed uitzichtpunt en bewonderen we de gigant.
Via het zwarte kasteel in Matsumoto trekken we door naar de Japanse Alpen. We slapen in een ryokan (traditioneel Japans hotel) met onsen (traditioneel bad) en genieten van de koude berglucht, want het is warm in Japan. We hiken door de sneeuw naar de bergtop op 3024 meter, met bovenop een adembenemend uitzicht.
De reis zet zich voort naar Takayama, het rustige stadje waar je terug gaat in de tijd en het traditionele Japan te zien krijgt. We eten in een café waar we worden geserveerd door prachtige geisha’s.
Door naar Nagoya. We gaan hiernaartoe voor een item hoog op onze bucketlist: de grootste en stoerste mannen van Japan zijn hier bijeengekomen voor een sumowedstrijd. We zijn niet de enige die deze wedstrijden willen zien en staan om 6:15 am in de rij met een heleboel sumo-fans. 1,5 uur later zijn we de blije bezitters van 3 felbegeerde dagkaarten voor dit spektakel. Het is geweldig om de twee beste klasses in actie te zien. Iedere wedstrijd starten de worstelaars met een traditie van stampen op de grond om boze geesten te verjagen, hurken uit respect voor je meester, zout strooien om de ring te zuiveren en psychologische oorlogsvoering op elkaar los te laten alvorens je je tegenstander ook maar met één vinger hebt aangeraakt. Vervolgens plaatsen beide worstelaars hun vuisten op de grond: dit is het harmonieuze startschot van de wedstrijd die (gemiddeld) 7 seconden duurt. De winst kan op 3 manieren behaald worden: je tegenstander raakt de grond met iets anders dan zijn voetzolen (inclusief het haar), je duwt je tegenstander succesvol uit de ring of je ontdoet je tegenstander succesvol van zijn broekje. Laatste hebben we bij onze wedstrijd gelukkig niet hoeven aanschouwen.
Met de shinkansen zoeven we in 2,5 uur comfortabel naar Hiroshima. We bezoeken de heftige en indrukwekkende overblijfselen van de atoombom die hier op 6 augustus 1945 is gevallen. We zijn er alle drie stil van terwijl we een origami kraanvogel vouwen als symbool tegen de verschrikkingen van de atoomoorlog.
Ook steken we met de ferry over naar de beroemde Miyajima shrine die tijdens vloed met zijn voeten in het water staat. Als je de foto ziet herken je ‘m meteen, het is een van de meest gefotografeerde plekken van Japan. Lunchen in Hiroshima doen we met okonomiyaki: ogenschijnlijk een broodje kapsalon, maar eigenlijk een gezond gelaagde pannenkoek met groenten, ei en varkensvlees overgoten in een smakelijke Japanse Worcester saus.
Door met de shinkansen naar Osaka, waar we het beruchte uitgaansgebied Dotombori opzoeken en inderdaad zijn de Japanners hier (iets) luidruchtiger in het anders rustige Japan. Ook bezoeken we Nara, waar met ruim 14 meter de grootste bronzen boeddha van Japan staat.
Vervolgens bezoeken we het serene en rustgevende Koya-san, waar tussen de cederbomen vele tempels staan rondom een grote boeddhistische begraafplaats. We slapen in Jokiin, een van de tempels, en bezoeken ’s nachts met een monnik de begraafplaats. Daar vertelt de monnik ons over Kobo Daishi, de stichter van het Esoterische Boeddhisme, waarvan de legende is dat hij hier in zijn mausoleum in 835 niet is overleden, maar in een diep geconcentreerde meditatie is getreden. Elke ochtend wordt hem eten gegeven terwijl hij wacht op de verschijning van de toekomstige boeddha, waarna hij zal ontwaken omdat hij als enige de hemelse boodschap van de boeddha kan vertalen voor de mensheid.
De volgende ochtend zijn we om 6:00 uur aanwezig bij het ochtendgebed in onze tempel en luisteren we naar de chantende monniken. Wat een rust en bijzonder om mee te maken. Na een traditioneel Japans ontbijt in de tempel reizen we met de shinkansen door naar Kyoto. Hier bezoeken we de Fushimi-Inari Taisha, een heuvel waar meer dan 40.000 rode Inari shrines vlak achter elkaar staan, waardoor je als het ware onder een grote boog loopt. Ondanks dat het er druk is, lukt het om mooie foto’s te maken. ’s Avonds zien we in de traditionele wijk Gion een échte geisha lopen.
Anne en Floor laten zich in Kyoto transformeren tot een ware geisha. Letterlijk. We worden in de make-up gezet, ons haar wordt gedaan en we mogen een geisha kostuum uitzoeken. Anne kiest voor donkerblauw en Floor gaat voor een goudgele kimono. Een professionele fotografe maakt foto’s in de studio, theesalon en een traditionele tuin. Na 3,5 uur staan we voldaan weer buiten met een serie prachtige foto’s. Camiel kiest voor zijn eigen avontuur en reist af naar Naoshima, het kunsteiland van Japan met prachtige kunstvoorwerpen en musea. De grote, gele pompoen aan het water is – denk ik –  het meest bekende werk op het eiland. Op de terugweg stopt Camiel ook nog bij Himeji, het bekendste kasteel van Japan. Op de laatste dag in Kyoto bezoeken we met z’n drieën het bamboewoud en de grote gouden tempel van Kinkaku-ji: de foto spreekt voor zich.
Op het vliegveld van Osaka zwaaien we vroeg in de ochtend Anne uit die rechtstreeks met KLM terug naar Nederland vliegt. We hebben 3 hele leuke weken met z’n drieën gehad en vinden het geweldig dat Anne ons is komen opzoeken. Wij lunchen nog een laatste keer sushi voor we op het vliegtuig stappen naar een plek die totaal het tegenovergestelde is van Japan…op naar India!    Â