Na een vlucht van 7 uur landen we in Perth aan de westkant van Australië. Australië is nogal streng qua importeren van plantaardige producten. Van de douane mogen we onze kookkruiden mee het land innemen, maar de aardige mevrouw voor ons moet haar hondenkoekjes helaas inleveren. We checken in bij de gevangenis van Fremantle: nadat de gevangenis is gesloten is er van de vrouwenvleugel een briljant hostel gemaakt. Slapen doe je in een gevangeniscel en Floor doet ’s ochtends haar workout tussen de hoge muren op de luchtplaats.
Met de boot bezoeken we Rottnest island: een klein eilandje dat bekent staat om een bijzondere inwoner: de quokka (een soort kruising tussen een kangoeroe en een hamster). Waar in de jaren negentig dit lieve beestje nog voor de lol werd doodgeschopt (?!) is er nu een leukere activiteit: elke toerist probeert een selfie met de quokka te nemen. Maar dit bewegelijke beestje wil graag spelen dus om dit echt te laten lukken is een kunst op zich. We verkennen met de fiets het eiland opzoek naar de meest fotogenieke quokka.
We huren een auto om zo het westen van Australië te ontdekken. We rijden via Geraldton, over met rode aarde en termietenheuvels bezaaide landschappen naar Denham: een klein vissersdorpje in het noordwesten. Ondanks dat de zomer al voorbij is, is het uitzonderlijk warm en geeft de thermometer 45 graden aan. Ook is er een vliegenplaag, wanneer je uitstapt heb je honderden vliegen om je heen die het liefst op je gezicht gaan zitten.
We staan vroeg op om naar Monkey Mia te gaan: een beschermd gebied waar de dolfijnen tot op de vloedlijn komen. Hier mag je gereguleerd deze intelligente dieren voeren. Maar je moet geluk hebben uit een groep van 30 worden er maar 4 uitgekozen om dit te doen. Floor heeft geluk 😊
We vervolgen onze reis naar Exmouth waar we één van de meest spectaculaire excursies van Australië hebben geboekt: zwemmen met een walvishaai. We worden opgehaald en met de boot worden we eerst naar een nabij gelegen reef gebracht waar in deze periode het koraal in bloei staat. Hier testen we onze uitrusting voordat we de open oceaan op gaan. Op het rif zien we een 2 meter grote white tip reef shark. De meest kleurrijke vissen zwemmen voorbij en een van kleurveranderende octopus maakt zich voor ons uit de voeten.
Dan begint het grote avontuur. We varen richting de oceaanmond terwijl een vliegtuigje op zoek gaat naar de walvishaaien. De kapitein legt ons uit dat dit 5 minuten kan duren en soms wel 5 uur. We zijn de lagune nog niet uit of er kinkt een bericht over de marifoon: er is een walvishaai in de buurt.
De boot haast zich naar plek en wij trekken onze gear aan. Een voor heen springen we in de open oceaan en uit het donker komt de 6 meter lange mannetjes walvishaai naar ons toe gezwommen. Het is zo bijzonder om te zien dat je bijna vergeet te ademen door je snorkel. We zwemmen een uur naast hem en gaan voldaan de boot weer op. En binnen 5 minuten wordt er weer een walvishaai door het vliegtuigje gespot. Dus snorkel op, flippers aan, noodle mee en het water weer in. Dit keer gaan we in een rij achter elkaar in het water liggen. Neus in het water en wachten. En opeens doemt een 8 meter lange walvishaai op en hij zwemt langs ons. Magisch! We zwemmen met hem mee, maar dit exemplaar heeft de vaart erin. Uit alle macht proberen hem bij te houden en na een half uur achter hem aan te zwemmen stappen we uitgeput weer op de boot. Wanneer we veilig op de boot zitten komt er nog een zeer giftige zeeslang boven. Hmm, die hadden we onderwater niet gezien 😲.
Om 5 uur de volgende ochtend hebben we de wekker gezet om op zoek te gaan naar de babyschildpadden die uit hun ei kruipen op een nabijgelegen strand. In het donker moeten we de over de weg heen hupsende kangoeroes ontwijken. We ontbijten op het strand met een prachtige zonsopgang en vinden wel veel sporen van zowel volwassen schildpadden als net uitgekomen hatchlings. Maar helaas geen schildpad te vinden.
We rijden terug naar het zuiden. Langs de kust lopen we door het Kalbarri national park. We zien rustig grazende kangoeroe kuddes en een aantal slaperige koala’s in een boom. Op de terugweg stoppen we bij een natuurfenomeen : the pink lake. Dit meer is door een specifiek soort alg helemaal roze van kleur. Het is een raar maar prachtig gezicht.
Vervolgens staat the Pinnacle Desert op het programma. Deze woestijn is bezaaid met uitstekende rotsen als een spelden kussen. We lopen tussen de soms 2 meterhoge rotsen door de woestijn en wanen ons op een andere wereld.
Uiteindelijk eindigen we weer in de gevangenis van Fremantle. Hier regelen we de laatste zaken voor ons vervolg naar Azië. We bezoeken het maritiem museum waar het wrak van de Batavia tentoongesteld staat. We gaan ook nog snel even naar de kapper. Op een Art galery kopen we een door de Aboriginals geïnspireerd schilderij die gelukkig opgerold net in onze koffer past.
Dan is het tijd voor het volgende continent Azië, met als eerste stop Kuala Lumpur in Maleisië…..